اغلب مسائل و مشکلات شهری این سامان را پوشش می‌دهد، امری که بسیار ارزشمند و حیاتی است.امروزه رشد و حیات اجتماعی کلانشهر تهران و پیوند میان مناسبات گسترده اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی آن به‌واسطه نقش و عمل مؤثر شهرری، این کهن شهر ایران، در شکل‌دهی به این مناسبات است اما اینکه خود شهرری چگونه توانسته است از پس مصایب گسترده تاریخی برآید و به رشد و حیات خویش ادامه دهد، پرسشی است که جواب آن را می‌بایست در ظرفیت‌های مذهبی این سامان یافت.
در شهر ری، بالغ بر 26 امامزاده و آرامگاه وجود دارد که هرکدام آنها در شکل دهی به سرمایه اجتماعی و مقولات مشارکت و تقویت حس اعتماد و امنیت، نقش ویژه‌ای داشته است که در این میان جایگاه حضرت عبدالعظیم(ع) خاص‌تر از دیگران است. حضرت عبدالعظیم(ع) 79سال سن داشته‌اند که بخش بیشتر و مؤثرتر عمر خویش را در شهرری گذرانده‌اند. حیاتی که در قرون آتی علاوه بر تأثیرات گسترده مذهبی در حفظ و نگهداری از فرهنگ بومی، هویت یابی مکانی، ایجاد شبکه‌ای از تعاملات اجتماعی، مذهبی، فرهنگی و اقتصادی، به ساکنان این شهر کمک زیادی کرده است.
ایشان در مقام راوی احادیث و درک‌کننده امامان بزرگواری چون حضرت امام هادی (ع)، مستقیماً نقش گسترده‌ای در تداوم فرهنگ تشیع در شهرری و غیرمستقیم در دیگر شهرهای کشور داشته‌اند. جایگاه دینی و روحانی این بزرگوار به مثابه سرمایه اجتماعی عظیمی است که در پیوند لایه‌های متکثر و متعدد جامعه شهر ری و تهران و کنترل آسیب‌های اجتماعی گسترده در طول تاریخ و بالاخص امروز، از خود نقش ویژه‌ای بر جا گذاشته است. نقش مذهب در تولید و بازتولید سرمایه اجتماعی اتفاقی نیست که تنها در شهر ری صورت گرفته باشد، عمده کلانشهرهای ما که به‌نحوی از برکت وجود یک امام عظیم‌الشأن یا امامزاده‌ای بزرگوار برخوردارند،
موقعیت مشابهی داشته و حیات اجتماعی آرام و همراه با ویژگی‌های ارزنده و قابل ستایشی را تجربه کرده‌اند. سفرهای گسترده درون یا برون شهری برای زیارت آرامگاه‌های مذهبی، نقش مهمی در تبادل فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و مذهبی داشته و در پویایی جامعه تأثیر زیادی از خود برجای گذاشته است. با این همه با مدیریت و سیاستگذاری مناسب شهری در ایجاد فضاهایی قابل دسترس‌تر همچون پیوند عناصر چندگانه حیات اجتماعی با عنصر مذهب و برمحوریت بارگاه‌های مذهبی به‌صورت تئوریک و سرویس حمل‌ونقل عمومی مناسب، فضای مناسب گردشگری داخلی به‌صورت عملیاتی ایجاد شده است.
برجسته‌سازی نقش محلات و اعتقاد به تأثیر گسترده انسجام گری آنها در کنار رویکرد اجتماعی‌سازی نهاد مدیریت شهری و واگذاری امور به مردم محلات، زمینه ساز ظهور فرصت‌های گوناگون و گسترده تری از تمام جهات است و این مدیریت پهنه‌های مذهبی در شهرها را با ابتکار و نوآوری و خلاقیت محلی پیوند می‌زند و منشأ برکات و خیرات فراوانی به حساب می‌آید.
مجموعه مدیریت شهری در رسیدن به افق توسعه چشم‌انداز شهر تهران، نیازمند همت والای مردم و مسئولیت‌های شهروندی آنان و حرکت آنها در قالب سرمایه‌های اجتماعی (اعتماد، مشارکت، مسئولیت‌پذیری، امنیت) است تا به برکت وجود بارگاه حضرت عبدالعظیم (ع) و نقش مؤثر آن، فاصله ایجاد شده میان شمال و جنوب تهران را در قالب علمی و جامعه محور، کم کرده و رشد و شکوفایی ری باستانی را به این پهنه برگردانیم.
